26مردادسالروز بازگشت آزادگان سرافرا ز به میهن

روزی که ایران خندید

آنچه مهمتر از همه ویژگی ها، آزادگان را به صفت ممتاز متصف کرد، امام محوری آنان بود و این امر باعث شد تا به رغم تلاش دشمن برای اختلاف، به پیکره ای واحد تبدیل شدند که تا آخر در برابر دشمن ایستادند و سر فراز بیرون آمدند تا در 26 مرداد 69 به رهایی رسیدند؛ روزی که ایران خندید.
کد خبر: ۸۷۲۷۸۲۴
|
۲۶ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۰:۳۱

به گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی، نه زندانی همیشه اسیر است و نه زندان بان همیشه آزاد، اگر نگاهی تاریخی هم نداشته باشیم و فقط تا همین دو تا سه دهه پیش تقویم های خودمان را بررسی کنیم در خواهیم یافت که فرزندان خود ما توانستند معادله اسیر- زندان بان را جوری تغییر دهند که اسرای ما در جایگاه آزادگی نشستند و اسیری هم که بود نه در حصار اردوگاه که در میان حصاربانان جا داشت.

در موازنه تاثیر و تاثر هم ما در طرف موثر و تاثیر گذار بودیم و شعاع این اثرگذاری را حتی از طریق خود حصاربانان تا خانه ها شان می کشاندند و خیلی خوب از یک تهدید خردکننده، یک فرصت سازنده ساختند.

در این فرصت نیز آزادگان به خود سازی تمام ساحتی پرداختند به گونه ای که امروز می توان مدعی شد باسوادترین و موثرترین و سالم ترین گروه های اجتماعی، همان آزادگانی هستند که در مرز های شهادت، اسارت را به آزادگی ارتقا دادند و جلوه هایی چند از نهضت حضرت سجاد (ع) و بی بی زینب (س) و کاروان اسرا را در ادامه نهضت عاشورایی سید الشهدا (ع) به تماشا گذاشتند.

اولین نمود این تجلیات هم در خود آنان بود و آنان را به «هست جانی» رسانده بود که شعاع هستی بخشی شان تا دوردست های زمینی و زمانی می رسید.

آنان در اردوگاه ها از کمترین داشته های خود، بیشترین بهره ها را می گرفتند و به سبک زندگی رسیدند که امروزه می توان آن را جلوه کمال یافته اقتصاد مقاومتی شمرد. 

هدر رفت منابع که امروزه چون اژد هایی هزار سر همه چیز را می بلعد در میان آزادگان به صفر نزدیک شده بود تا جایی که اگر میوه ای به دست شان می رسید از پوست و هسته آن نیز نمی گذشتند. 

اگر کهنه لباسی یافت می شد نیز تا نخ آخر آن را به کار می بردند.

از سوی دیگر نیز برای لحظه به لحظه زمان خود هم برنامه داشتند و برای خود سازی انقلابی در همه حوزه ها می کوشیدند. 

داد و ستد معرفتی و علمی چنان بود که هرکس، دانشی داشت آن را به کلاس آموزش می آورد تا همه از آن بهره مند شوند و باز امروز آزادگان را همه فن حریف تر از هر گروه اجتماعی دیگر می بینیم اما آنچه مهمتر از همه ویژگی ها، آزادگان را به صفت ممتاز متصف کرد، امام محوری آنان بود و چون استاد ابوترابی را پرتوی از امام می دانستند تمام رفتار خود را اعم از سکوت و اعتراض.

تحصن و کار و هر کنش و واکنشی، با او و رهنمود های او تنظیم می کردند و به رغم تلاش دشمن برای اختلاف که شکنندگی و شکست پیامد آن است، به پیکره ای واحد تبدیل شدند که تا آخر در برابر دشمن ایستادند و سر فراز بیرون آمدند تا در 26 مرداد 69 به رهایی رسیدند؛ روزی که ایران خندید. 

فکر می کنم برای برون رفت از چالش های گوناگون امروز در همه حوزه ها باید مراجعه ای جدی و علمی و عملی به سبک زندگی آزادگان داشته باشیم؛ این برای امروز و فردای ایران هم بهتر است.

منبع: خبرگزاری آریا

انتهای پیام/

ارسال نظرات