حمله فرهنگی غرب برای از بین بردن حیا/ متولیان فرهنگ با سیاسی‌کاری می‌خواهند کار فرهنگی انجام دهند
به گزارش خبرگزاری بسیج از اصفهان، امیرحسین بانکی‌پور شامگاه دوشنبه در نشست لباس زیبای من با موضوع سبک پوشش در زندگی فردی و اجتماعی در خصوص حیا اظهار داشت: طبق آیات قرآن، خداوند بخشنده‌ای است که در عین بخشندگی حیا می‌کند و کسانی را که حیا می‌کنند نیز دوست دارد.
وی با اشاره به متون قدیمی، حیا را یکی از ویژگی‌های کهن شرقیان دانست و عنوان کرد: در دوره‌ای که غلبه فرهنگ غربیان بر شرقیان است حمله فرهنگی غرب، حیا را نشانه گرفته است؛ هنجارهای فرهنگی که حیا یکی از آن‌ها است در حال کمرنگ شدن است؛ پس از انقلاب با وجود ارزش دینی که مطرح می‌شود اما حیا در حال کمرنگ شدن است.
این استاد دانشگاه، انقلاب اسلامی ایران را در مرحله نخست یک انقلاب فرهنگی دانست و بیان کرد: مبانی و خاستگاه‌های انقلاب، فرهنگ بود؛ تخصص اصلی رهبران نهضت فرهنگ بود و شعارهای انقلاب نیز فرهنگی بود؛ پس از انقلاب در بسیاری از شاخص‌های علمی، عمرانی، علوم جدید، بهداشتی و امنیتی پیشرفت داشته‌ایم؛ اما در بسیاری از شاخص‌های فرهنگی نه‌تنها پیشرفت نداشته‌ایم که پس رفت هم داشته‌ایم؛ البته مختصات فرهنگی خوبی داریم که کمک می‌کند حتی رشد ده برابری نسبت به دیگر شاخص‌ها داشته باشیم.
وی ملت ایران را بیش از همه یک ملت فرهنگی دانست و تصریح کرد: ملت ایران ملتی فرهنگی و فرهنگ‌دوست است، فرهنگ ایرانی بیش از همه از دین متأثر است؛ عنصرهای دینی که در فرهنگ خوب جاافتاده‌اند ملت آن را رعایت می‌کند و عناصر دینی که در فرهنگ خوب تبیین نشده‌اند نیز مردم نسبت به رعایت آن حساس نیستند.
این پژوهشگر حوزه فرهنگ ادامه داد: مصرف گوشت خوک و غیبت کردن از نظر دینی هر دو حرام است اما از آنجایی که حرام بودن مصرف گوشت خوک خوب در فرهنگ تبیین شده، مردم آن را رعایت می‌کنند اما در مورد مسأله غیبت چون خوب در فرهنگ به آن پرداخته نشده است؛ مردم نیز به رعایت آن حساس نیستند.
وی در بخش دیگر گفت: به گفته دوست و دشمن، بعد از معصومین، شخصیت مقام معظم رهبری فرهنگی‌ترین شخصیت جهان است؛ اطلاعاتی که رهبری از فرهنگ‌های دنیا دارند و تسلطی که بر کتاب و کتاب‌خوانی دارند بی‌نظیر است؛ ملتی که فرهنگی است و رهبری فرهنگی دارد و در آثار فرهنگی نیز سرآمد دنیا است اما دچار ناکامی فرهنگی شده است.
بانکی‌پور ادامه داد: ناکامی فرهنگی که امروز شاهد آن هستیم حاصل ناکارآمدی کارهای فرهنگی است؛ مدل کار فرهنگی کردن را نمی‌دانیم؛ متولیان امر فرهنگ، با سیاسی‌کاری و سیستم بخش‌نامه‌ای می‌خواهند کار فرهنگی انجام دهند؛ از جنس کارهای گزارشی و اداری کار فرهنگی نمی‌توان انجام داد.
وی نگاه به فرهنگ را نگاه فوری-فوتی دانست و خاطر نشان کرد: کار فرهنگی همانند کار عمرانی نیست که در یک دوره مسئولیتی بتوان آن را به ثمر رساند؛ در کار فرهنگی اصل تدریج و استفاده از عناصر فرهنگی بسیار مهم است؛ مختصات کار فرهنگی را رعایت نمی‌کنیم؛ از شش ماه قبل از سالروز عفاف و حجاب جلسه برگزار می‌کنند که در راستای حجاب یک اقدام مؤثر انجام دهند و تصمیم به برگزاری راهپیمایی حجاب می‌گیرند و بعد از آن هم گزارش‌ها آن را به مقامات بالایی ارائه می‌کنند و فکر می‌کنند در راستای حجاب یک اقدام فرهنگی داشته‌اند؛ در عرصه فرهنگ به‌شدت سطحی‌نگر شده‌ایم.
این استاد دانشگاه افزود: ضعیف‌ترین افراد را در عرصه فرهنگی به عنوان مسئول قرار داده‌ایم و کمترین بودجه را نیز خرج می‌کنیم اما بحث کار ضد فرهنگی که می‌شود از بودجه نظام با به‌کارگیری بهترین هنرمندان، اقدام می‌کنند؛ باید تأسف خورد و استغفار کرد و از بعضی خواهش و تمنا کرد که کار فرهنگی نکنند و دست از سر فرهنگ بردارند؛ از متولیان امر فرهنگ خواهش می‌کنیم کار فرهنگی نکنید تا وضعیت بدتر از این نشود.
وی با اشاره به اقدامات ضد فرهنگی دشمن با بهترین امکانات، بیان کرد: با سخیف‌ترین کارهای فرهنگی مردم را به حجاب دعوت می‌کنیم و انتظار داریم جواب هم بگیریم؛ درجایی اعلام شد که حدوداً 30 درصد مردم حجاب دارند و برایم جای سؤال است که با این اقدامات سخیف چرا همین 30 درصد هم بی‌حجاب نشده‌اند.
این پژوهشگر حوزه فرهنگ با انتقاد از رفتارهای نظارتی گفت: کار فرهنگی فقط نظارت نیست؛ تاکنون 120 گونه محصول فرهنگی در کشور شناسایی شده است که می‌تواند در اشاعه فرهنگ صحیح مفید باشد، مدعیان کار فرهنگی در حوزه حجاب و عفاف از کدام‌یک از این ابزارها استفاده کرده‌اند؛ دشمن از همه امکانات فضای مجازی، شعر، داستان، رمان، اسباب‌بازی و صدها امکانات دیگر در جهت تخریب حجاب استفاده می‌کند و ما چه کرده‌ایم.
وی با بیان لزوم مخاطب‌شناسی در کار فرهنگی، اظهار داشت: برای دختر و پسر و برای هر سنی با عقاید مختلف، یک خوراک فرهنگی جدا و متفاوت نیاز است؛ بعضی برای اصلاح وضعیت حجاب دانشگاه و شهر خود، همایش برگزار می‌کنند؛ مگر با همایش کاری درست می‌شود.
