قاسم آریانی گفت: متأسفانه گاهی برخی از دوستانِ ناآگاه حتی‌ بعضاً با نیّتی خیرخواهانه، اعمالی را ملهم از جریان نفوذ مرتکب می‌شوند که ضربه آن سنگین‌تر از دشمنی دشمنان است.
کد خبر: ۸۷۲۲۳۶۶
|
۱۴ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۱:۳۶
قاسم آریانی در نهمین دوره آموزش رایگان مداحی که از سوی مجمع ستایشگران اهل بیت(ع) در مسجد امام حسین(ع) برگزار شد، با اشاره به اهمیت بهره‌مندی‌ از فرصت‌های‌ مهم زندگی‌ و نقش بسزای‌ برخی‌ از فرصت‌ها در کیفیت زندگی‌ هنری‌ هنرمندان، برگزاری‌ دوره‌های‌ تخصصی‌ آموزش هنر مداحی‌ توسط مجمع ستایشگران را فرصتی‌ استثنایی‌ برای‌ هنرجویان برشمرده و با تذکر فرمایش امیرمؤمنان علی(ع) «اِضاعُ الفُرصه غُصّه»، از دست دادن فرصت آموزش را موجب خسران و اندوه خواند.
وی با نقد فرایند سکولاریزاسیون جامعه مداحی‌ گفت: مقام معظم رهبری در خصوص پرهیز از بروز اَعمالی که موجب از هم پاشیدگی کانون دین‌مداران می‌شود خطاب به ذاکران و مداحان اهل بیت اینگونه متذکر می‌شوند که: «اختلاف‌افکنی یا تحریک عصبیت‌های اختلاف افکن، مصلحت نیست! نه امروز مصلحت است نه زمان امام صادق(ع) مصلحت بود. آنها هم جلویش را گرفتند. امّا بعضی افراد سطحی‌نگر به این مسئله توجه ندارند!» به راستی‌ وقتـی‌ رهبر معظـم تأکیـد می‌ورزند: «هیئت‌ها نمی‌توانند سکولار باشند؛ هیئتِ امام حسینِ سکولار ما نداریم! هرکس علاقه‌‌مند به امام حسین است، یعنی علاقه‌‌مند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است. معنای اعتقاد به امام حسین این است. اینکه آدم در یک مجلس روضه یا هیئت عزاداری مراقب باشد که مبادا وارد مباحث اسلام سیاسی بشود، این غلط است!» چگونه برخـی‌ناآگاهانه با نقض فرمایشات معظم له هنـوز بر تکرار شعار نخ‌نمای‌ «جدایـی‌ دیـن از سیاست» اصرار مـی‌ورزند!؟ آیا آنها خود را دانا تر از امام و رهبر انقلاب می‌شمرند!؟

آریانی‌ در ادمه با تأکید بر عدم تفکیک دین از سیاست گفت: متأسفانه گاهی برخی از دوستانِ ناآگاه حتی‌ بعضاً با نیّتی خیرخواهانه، اعمالی را ملهم از جریان نفوذ، مرتکب می‌شوند که ضربه آن سنگین‌تر از دشمنی دشمنان است! اساساً چرا باید برخی‌ غیرانقلابیونِ «پاکتیسم» چنان میدان یابند که نتوان آنها را کنترل نمود؟ اگر آنها نمی‌دانند، قاطبه ستایشگران متعهد اشراف دارند که عزت امروز جامعه مداح، به برکت انقلاب است! تحقیقاً آیا امروز عزت و اقتدار مداحان و ستایشگران اهل بیت بیشتر است؛ یا قبل از انقلاب؟ شما را به خدا پیش از این کدام مقام ارشد کشور، مداحان را به حضور پذیرفته و خود اقدام به ستایش از آنها می‌کرد؟ کجا امکان این همه حضور اجتماعی و نقش آفرینی به مداحان داده می‌شد؟ و مگر نه این است که این عزت و احترام به برکت انقلاب اسلامی‌حاصل آمده است!؟ با عنایت به این بدیهیات، سؤال اینجاست که اصالتاً کلمه «انقلاب» یک واژه دینی است یا سیاسی؟ و در مقام پاسخ اذعان می‌شود: تحقیقاً «انقلاب» یک پدیده سیاسی است!

وی‌ ابراز داشت: براساس تعالیم قرآن کریم و منویات امام راحل و مقام معظم رهبری معتقد هستم؛ آن مداحی که با گنجاندن حقایق سیاسی- اجتماعی، در خلال مدح اهل بیت علیهم السلام مخالف است و در تمسخر و سرکوب این حقیقت بر می‌آشوبد و قیام می‌کند، در واقع با اصل «انقلاب اسلامی»- حاصل خون مطهر هزاران شهید پاک سرشت- مشکل دارد! یا اینکه در خوشبینانه‌ترین حالت، به کُنه معنای قیام عاشورا و هدف سیاسی‌اباعبدالله الحسین(ع) باور و اشراف نیافته است!

این ذاکر پیشکسوت تصریح کرد: به هزار و یک دلیل، وقتی عزت امروز جامعه مداح، ماحصل انقلاب است؛ و امور سیاسی به مثابه خون در رگ حیات انقلاب! چگونه برخی‌ به خود اجازه می‌دهند که افکار و اعمال سیاسی منبعث از انقلابی گری‌ برخی‌ مداحان ولایتمدار را سرزنش و منکوب کنند!؟ چرا به توصیه قرآن عمل نشود که: «اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار رُحَماءُ بَینَهم»؟ چرا اجازه می‌دهیم این نعمت شرافتمندی و عزت برآمده از انقلاب عظیم اسلامی، با ناآگاهی‌برخی هم‌کیشان، مخدوش و مبدّل به نقمت شود!؟

جمعیت کفر از پریشانی ماست!

وی با اشاره به آیه 28 سوره مبارکه ابراهیم عنوان داشت: خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «اَلَم تَرَ الِیَ الَّذینَ بَدَّلوا نِعمَتَ اللهِ کُفراً»؛ آیا ندیدی کسانی را که نعمت خدا را کفران کردند و قوم خود را به سرای هلاکت درآوردند؟! از این منظر اگر نعمت ستایشگریِ دشمن شکن و حرمت انقلابیون این عرصه را پاس نداریم؛ بدون شک محکوم به شکست و نابودی خواهیم بود! زیرا تخریب هم‌کیشان، نوعی خودزنی در راستای تحقق اهداف دشمنان به شمار می‌آید. و بی تردید پاسداشت و عزت مندی هنر انقلابی، وابسته به اتحاد و انسجام متولیان آن است

آریانی در خصوص اهمیت حفظ اتحاد و انسجام فعالان عرصه ستایشگری‌ اظهار داشت: اگر امروز در امّالقرای مسلمین شاهد پدیده نامبارک حقوق‌های‌ نجومی‌ یا ولنگاری‌ فرهنگی‌ هستیم؛ اگر با رشد بی‌رویه مطربی مواجه‌ایم؛ اگر اتحاد و همبستگی روزافزون گروه‌های هنری‌ غیرهمسو و زاویه‌دار با انقلاب و اسلام را به نظاره نشسته‌ایم، بدون تردید این از خوش اقبالی‌یا جاذبه و دلبری آنها نیست، این از عدم انسجام، کم‌فروغی و تزلزل ماست! آبادی میخانه ز ویرانی ماست/ جمعیت کفر از پریشانی ماست!
ارسال نظرات