به گزارش خبرگزاری بسیج از اصفهان ، کارگروه اقدام مالی موسوم به نهاد بین‌المللی مبارزه با پولشویی (FATF) از سال ۱۹۸۹ و زیر نظر گروه G7 ایجاد شد، ماموریت این گروه مقابله با پولشویی و تامین مالی تروریسم در نظام مالی جهانی است. این کارگزوه از سال ۲۰۰۸ به بهانه ارتباط نظام مالی و بانکی ایران با نیروهای مقاومت اسلامی در منطقه، ایران را در لیست سیاه کشورهایی که خطر بالای پولشویی و تامین مالی تروریسم در نظام بانکی آنها وجود دارد قرار داد و به بانکها و موسسات مالی دنیا توصیه کرد از انجام معاملات بانکی با ایران خودداری کنند.
با توجه به اینکه دولت دکتر حسن روحانی اعلام کرده است که وارد مذاکره با این کارگروه شده است، باید پرسید که آیا این پروژه در راستای همان برجام های ۲ و۳ است؟ آیا همان مذاکرات هسته ای تحت عنوان برجام تاکنون چه دست آوردهایی برای کشور ما داشته است؟ دولت محترم باید بیان کنند که چگونه قرار است در تعریف تروریسم (که به وضوح دسیسه چینی ای اسرائیلی است) قرار است با این کارگروه به توافق برسند و چه امتیازاتی را قرار است تحویل دهند؟
متن زیر گفتگو با حمید باقری (کارشناس مسائل سیاسی) است که به تحلیل پیرامون این مساله می پردازیم.
- گنجاندن مجدد ایران در لیست سیاه بانکی چه تاثیری در روند سیاسی و اقتصادی کشورمان خواهد داشت؟
باقری:این موضوع را مقداری ریشه ای تر خدمت شما عرض می کنم. حضرت آقا در اولین روز سال ۹۲ بود که بحثی را در حرم حضرت رضا علیه السلام مطرح کرد که اصلا مساله ایران بحث هسته ای و موشکی نیست، بحث حقوق بشر و دموکراسی نیست، آنها خودشان می دانند که ما دنبال بمب هسته ای نیستیم، آنها خودشان می دانند که با این نسبت رای گیری که در ایران وجود دارد و مشارکت ۶۰درصد به بالا (و در سال ۸۸ ما ۸۰ درصد مشارکت داشتیم) با این نسبت در ایران بالاترین دموکراسی وجود دارد. آقا جمله ای فرمودند که «نظام سلطه از ایران هسته ای نمی هراسد، نظام سلطه از ایران اسلامی می هراسد».
چندی پیش این مساله را حضرت آقا مجددا اشاره فرمودند تحت این عنوان که آنها مسائل مختلف را مطرح می کنند اما آنچه مهم است مقابله با ایدئولوژی نظام اسلامی است که همان موقع هم از زبان یکی از همین غربی ها در رفت.
- مشکل آنها با جمهوری اسلامی چیست و از چه روش هایی برای مقابله استفاده می کنند؟
– همانطور که گفتم بحث هسته ای، حقوق بشر، پولشویی و موشکی و همه و همه اینها بهانه ای بیش نیست که discourse و گفتمان انقلاب اسلامی وجود نداشته باشد. مشکل آنها این است که یک نظامی بوجود آمده در این منطقه که دقیقا در مبانی خود، دارد مبانی نظام سلطه لیبرال دموکراسی را می زند. در تفکر آنها این نظام اسلامی به هر شکل ممکن باید محدود شود چون نشد در جنگ تحمیلی آن را از بین ببرند، چون نشد منحرف و استحاله شود و حالا هرطور شده باید این را زمین گیر بکنند، حالا با جنگهای نیابتی، با بحث تحریم های هسته ای و همانطور که خودتان فرمودید با برجام های بعدی! بحث پولشویی هم همین است.
- موضع دولتمردان و مجلس ما باید چگونه باشد؟
– دولتمردان ما حرف حضرت آقا را گوش ندادند، آقا در ۹۲ فرمودند «من به مذاکرات خوش بین نیستم»؛ خوب رفتیم، حضرت آقا در حرم امام رضا (ع) در آغاز امسال فرمودند «این شکلی که ما می بینیم و دارد پیش می رود برای ما به جز خسارت محض بوجود نیامده است»! فرمودند آنچه ما داریم در عمل می بینیم خسارت محض است. ما این را در بحث هسته ای تجربه کرده ایم و الآن هم همین اتفاق دارد می افتد؛ یعنی متاسفانه برخی دولتمردان ما، نه اینکه بگوییم خائن هستند، فکرشان این است که هرجا با آمریکا مذاکره و رابطه داشته باشند وضعیت بهتر می شود و این همان وضع است.
الآن بحث پولشویی مطرح می شود و این پولشویی به چه بهانه ای است؟ در قضیه سوئیفت و مبادلات بین بانکی هم برای ما گشایش ایجاد نکردند، این مساله هم همین می شود که کاری کنند که هیچ بانکی حاضر نشود با ما مبادله مالی داشته باشد. برخی مدیران بانکهای اروپایی و چینی به ایران آمده بودند و می گفتند امریکایی ها در ظاهر به شما حرفی می زنند وگرنه پشت صحنه دقیقا دارند خلاف آنچه در محافل بین المللی صحبت می کنند موضع می گیرند و ایمیل های هشدارآمیز برای ما می فرستند.
مجلس ما به صحنه بیاید
قرار بوده تحریم ها برداشته شود تا ما بتوانیم با دنیا ارتباطات مالی و اقتصادی بهتری داشته باشیم، خوب این اتفاق نیفتاده است و دولتمردان می طلبد که قاطعانه به صحنه بیایند و جدی تر به این مساله نگاه کنند.
شما نگاه کنید که در قضیه حقوق های نجومی حضرت آقا به این قضیه پی بردند و فرمودند «مجلس ما وارد شود»! پس مجلس ما اگر اینجاها وارد نشود، در برجام وارد نشود، در بحث سوئیفت وارد نشود و در بحث ادعای غربی ها وارد نشود پس می خواهد چه کار کنند؟
فکر می کنم دولتمردان مقداری دارند مسامحه کاری می کنند و این تا کجا ادامه پیدا کند را ما نمی دانیم!
