این بخشی از اظهارات آقای شهردار پس از سفر فرنگ است. اما اکنون با گذشت تقریبا 100 روز از زمان تحقق وعده او، نه از شهربازی مدرن خبری است و نه مجموعه ای که تا شعاع 250 کیلومتری مسافر و گردشگر جذب کند.
شاید صحبت از "توریستی کردن" شهری که جوانان آن به معنی واقعی کلمه با قحطی شادی و تفریح مواجه اند و از هیچ بهانه ای برای شاد بودن دریغ نمی کنند، کمی بلندپروازانه باشد.
یکی از جلوه های این قحطی را می توان در رفتارهای جمعی جوانان شهر به وضوح مشاهده کرد، وقتی از انتخابات گرفته تا پیروزی در مسابقات والیبال و حتی باخت تیم ملی در مقابل آرژانتین بهانه ای می شود برای چند ساعت سرگرمی و بروز رفتاری که بیشتر می توان نام آن را تمارض به شاد بودن عنوان کرد.
شاید برای برخی از آنان تفاوتی نداشته باشد که چه کسی پیروز انتخابات شده، شاید اصلا تا حالا یک بار هم که شده مسابقه والیبال تیم ملی را از تلویزیون مشاهده نکرده اند، تنها چیزی که برای آن ها اهمیت دارد "الکی خوش بودن" حتی برای چند دقیقه است.
الکی خوش بودن هایی که حاوی پیام های واضحی برای متولیان فرهنگی شهر، از جمله مسئولین فرهنگی شهرداری است.
حالا اما مدت هاست که بهانه ای برای همین شادی های بی دلیل هم وجود ندارد، جوانان این شهر مانده اند و بیش از 200 قهوه خانه و خیابان هایی که آخر هفته ها منتظر دور دور کردن های بی هدف آنان است.
مجموعه خیلی مدرنی که تا شعاع چند صد کیلومتری توریست ها را جذب می کند پیش کش، در شهری که بارش چند ساعته برف یا گلکاری ساده در یکی از پارک هایش میزان شادی و شعف مردمش را تا حد قابل توجهی افزایش می دهد، با این شهرداری که بودجه اش ظاهرا بیش از یک ونیم برابر کل بودجه استان است، فقدان این چنینی مراکز تفریحی را نمی توان چیزی جز کم توجهی و نادیده گرفتن نیازهای جوانان شهر نامید.
