اجرای طرح "منهاج" در پیچ و خم بروکراسی اداری ماند

به‌گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی، خیلی‌ها یادشان هست آن روزهایی را که با شنیدن صدای موذن همه به سوی مسجد می‌شتافتند.

زن و مرد، پیر و جوان از هر قشری که بودند شوقی برای دیدار با معشوق در زمان نماز پیدا می‌کردند و صفوف نیایش عاشقانه را همچون دانه‌های تسبیح در مساجد شکل می‌دادند.

مسجد خانه امن خدا، به راستی که امن‌ترین خانه است اگر همسایگانش بگذارند، گویا مهربانی صاحب‌خانه به کام عده‌ای خوشایند نیست چراکه می‌خواهند همیشه خود دست دیگران را با منت بگیرند و احساس سروری خود را دو چندان کنند.

یادتان هست که بازاریان در سال‌های نه چندان دور با شنیدن صدای دعوت به بندگی بی‌توجه به دنیای مادی کرکره مغازه‌ها را پائین می‌کشیدند و راهی نزدیک‌ترین مسجد می‌شدند و چه زیبا بود صحنه‌ای که پس از اجابت دعوت و پل زدن به سوی معبود به واسطه نماز و بندگی دست دیگری را به گرمی می‌فشردیم و دعای خیر بدرقه راه یکدیگر می‌کردیم.

بازاریان که آن روزها در کار خیر پیشقدم از عام مردم بودند چه شد که در گذر زمان فرصت توجه به مادیات و دنیا را مغتنم شمردند و دعوت معبود را با تاخیر پاسخ می‌دهند چه شده که گرد غبار بر قلبشان نشست و کم‌کم آنان را احسان نسبت به نیازمندان دور ساخت.

به‌راستی مگر اقامه این فریضه بی‌همتا در زمان نابش چه میزان از وقت دنیای ما را می‌گیرد که بسیاری از ما این هنگامه وصل را صرف امور دیگر می‌کنیم و صدها بار افسوس و حیف که جمع کثیری از همسایه‌های خانه خدا و عابران کوچه و خیابان بی‌توجه به فرصت استثنایی نماز اول وقت مشغول کارهای دنیایی خویش می‌شوند.

نماز، حقیقت بندگی و اصل پایندگی است؛ نماز رهبری به سوی خوبی‌ها، نجات دهنده از پستی‌ها، شفای مستی‌ها و درمان تمام دردهاست.

نمی‌دانم چه شده که دور شدن از نماز و فاصله افتادن میان بنده و معبود دغدغه مسئولین نیست که اگر بود شاد این نبودیم که هر از گاهی در یک گوشه‌ای کلنگی بر زمین زده می‌شود و پس از چندماه ساختمان‌هایی سر به فلک کشیده در اندک زمانی خود را نشان می‌دهند.

اگر گذرتان به این شهرک‌های جدید افتاده باشد هرچه به دنبال مسجدی می‌گردی تا بتوانی لحظاتی در آن آرام گیری تازه متوجه می‌شوی که هیچ کس به یادش نبوده، غفلت و بی‌خبری از خود کم‌کم در جامعه نیز خود را نشان می‌دهد، چه شد روزهایی که برای جویا شدن از احوال دیگری در صفوف نماز حضور پیدا می‌کردیم و اگر دست توانمندی داشتیم به یاری مظلومین می‌گرفتیم.

دیگر صدای اذان از کمتر گلدسته‌ای به گوش می‌رسد، اگر نسبت به اقامه نماز اول وقت تعصب داشته باشی ناچار به سراغ وسایل ارتباط جمعی می‌روی؛ خوشبختانه هنوز صدای اذان از رادیو و تلویزیون پخش می‌شود و نشان می‌دهد که هنوز اندکی امید باقی است.

این‌بار مسئولین در بحث ترویج اقامه نماز دست به کار شدند تا شاید با توجه و پرداختن به این فریضه الهی ترفندهای دشمنان را خنثی سازند، طرح "منهاج" با هدف استفاده از ظرفیت بازاریان در ترویج نماز اول وقت در تعدای از استان‌های کشور کلید خورد.

استان مرکزی نیز از این قافله نخواست عقب بماند از یک‌سال پیش بود که اجرای این طرح در ستاد اقامه نماز استان مرکزی مطرح شده است اما هنوز گویا نتوانسته سنگ خود را بر آرد نشاند!

طرح "منهاج" با هدف استفاده از ظرفیت بازاریان در ترویج نماز، توانمندسازی مسئولان صنوف به منظور ترغیب و تشویق بازاریان به اقامه نماز اول وقت و همچنین ایجاد الگوی مؤثر در زمینه تبلیغ، ترویج و سبک زندگی اسلامی در بین صنوف اجرایی خواهد شد.

اجرایی شدن این طرح بی‌شک تاثیر شگرفی در میان جامعه خواهد داشت، روح را سیقل خواهد داد و به انسان بازخواهد گرداند که این همه شتابان به کجا؟

طرحی که گویا در این مدت یک سال با مخالفت‌های میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان همراه بوده است.

دبیرستاد اقامه نماز استان مرکزی، در گفت‌وگو با خبرنگار بسیج به این نکته اشاره کرد که در این مدت متاسفانه نتوانسته‌ایم که سازمان میراث فرهنگی را متقاعد کنیم تا این طرح در بازار اراک اجرایی شود.

حجت‌الاسلام رودبارانی تصریح کرد: سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مدعی است که برای ثبت جهانی بازار نصب سیست‌های صوتی و سیم‌کشی شکل بازار را از سنتی بودن خارج می‌سازد و مانعی برای ثبت این بنای تاریخی است.

وی افزود: از خردادماه سال گذشته تا به امسال هنوز موفق نشدیم که طرح "منهاج" را در شهرستان اراک اجرایی سازیم.

دبیرستاد اقامه نماز استان مرکزی بر لزوم آسیب‌شناسی در بحث اقامه نماز تاکید کرد و گفت: متاسفانه در زمان پخش صدای اذان از بسیاری از مساجد شاهد اعتراض همسایگان نسبت به این مسئله هستیم از این‌رو شاهدیم که بسیاری از مساجد صدای اذان شنیده نمی‌شود.

بازار سرپوشیده اراک، قرار است ثبت جهانی شود ولی هنوز این مسئله به خاطر بسیاری از عوامل محقق نشده، عواملی از قبیل ساخت‌سازهایی که در سال‌های اخیر صورت گرفته، حضور دست‌فروشانی که برای فروش اجناس خود میخ‌ها و طناب‌هایی بر پیکر این بنای تاریخی فرو کرده‌اند.

حتی در گوشه و کنار بازار شاهدیم که مغازه‌هایی با ظاهر مدرن برای خریداران خودنمایی می‌کند و تیمچه‌ها و کاروانسراهایی که در اثر غفلت مسئولین و صاحبان خود رو به فرسودگی می‌روند، سقف بازار را که نظاره کنی حکایت از تحمل بار سنگین برف و باران و خم شدن در زیر این بار را دارد.

نمای ورودی این میراث کهن هم که جای خود دارد به تازگی دست بر رویش کشیده شده و خود را نو کرده است.

میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی آنچنان که مدعی حافظ بناهای کهن نیست چراکه اسفندماه سال گذشته بود که با دستور استاندار مرکزی اقدامات صورت گرفته در راستای واگذاری موزه‌ها و بناهای تاریخی استان متوقف شد.

موزه چهارفصل اراک که اگر استاندار مرکزی (زمانی‌قمی) غفلت می‌کرد بی‌تردید امروز سفره‌خانه سنتی شده بود که مشتریان بسیاری را به خود جذب می‌ساخت، حال میراث فرهنگی به جبران خطاهای گذشته درصدد است تا با هرگونه تغییر در شکل ظاهری ابنیه تاریخی را به جد برخورد کند و گویا در حال حاضر ترکش این اقدام تنها بر طرح "منهاج" نشسته است.

انتهای پیام/