به گزارش خبرگزاری بسیج آذربایجان غربی به نقل از ندای ارومیه، سفر روحانی به آذربایجان غربی با تمام حاشیه های ریز و درشتش به اتمام رسیده اما بحث و گفت و گوها پیرامون آن در فضای مجازی کماکان ادامه دارد. یکی، از دستاوردهای این سفر می پرسد که حالا عایدی مردم از این میزبانی نه چندان کم هزینه چیست و دیگری به توجیه عکس های منتشر شده از صف غذا و اتوبوس ها و عکس های کپی شده از سمنان و... در رسانه ها مشغول است.
اما در این میان نحوه سامان دهی مردم برای استقبال بیشترین بحث ها را به خود اختصاص داده است. حجم تبلیغات و اقدامات صورت گرفته را می توان در قیاس با تمام سال های گذشته بی سابقه دانست، امری که روز سفر با صف طولانی اتوبوس ها، کارناوال های عجیب رقص و پایکوبی و دانش آموزان به خط شده، بیشتر خود را نشان می داد.
اما علی رغم تمام این اقدامات میزان حضور مردم حتی برای بسیاری از حامیان دولت نیز رضایت بخش نبوده تا جایی که یکی از رورزنامه نگاران حامی روحانی در انتخابات 92، مسئولین دولتی را به خاطر این حضور کمرنگ تخطئه می کند.
اما به نظر نگارنده ریشه این حضور کمرنگ را نه در کم کاری مسئولین و سامان دهی صورت گرفته، بلکه در جای دیگری باید جست. شاید اگر نصف یا یک سوم آن جمعیتی که تمام این روزها در خیابان ها به سرگرمی و پایکوبی مشغول بودند به استادیوم می آمدند چنین وضعی پیش نمی آمد!
تجربه سفر روحانی به ارومیه نشان داد استقبال مردمی از یک شخصیت سیاسی چندان وابسته به صرف هزینه های هنگفت نیست!
حتی اگر صدها متر بنر بر در و دیوار شهر نصب شود، رادیو و تلویزیون بارها مردم را به حضور دعوت کنند و حتی آخر سر بساط ساز و آواز در خیابان ها برقرار شود، شاید بتوان رهگذران را دقایقی به تماشای ماجرا فراخواند، اما نمی توان حسابی رویشان باز کرد، چرا که تنها آن کسی تا آخر همراه و همگام یک مسئول خواهد بود که لذت خدمت رسانی اش را با عمق وجود خود احساس کرده باشد.
شاید اگر روحانی به جای تکرار مطالبات پیشین با دست پر به استان آمده بود و به جای این که تحقق برخی وعده ها را به دولت دوازدهم محول کند، در همین سفر اعلام می کرد دولتش در طول سه سال گذشته گره از کدام مشکل اساسی مردم استان را باز کرده است، بخشی از حاضرین حین سخنرانی اش آن گونه برای باز کردن در ها و خروج از استادیوم اصرار نمی کردند.
استقبال مردمی مطلوب و دلپذیر به طور مستقیم تابعی از عملکرد مسئولین و میزان رضایت مردم از آنان است و با هیچ پارامتر دیگری نمی توان چندان کم و زیادش کرد.
مخلص کلام، ای کاش همه از این تجربه یک درس را فرابگیرند و همواره در یاد داشته باشند که جلب علاقه مردم و محبوبیت خریدنی نیست، کسب کردنی است!
