به گزارش
خبرنگار استان تهران خبرگزاری بسیج؛ حجت الاسلام والمسلمین
محمد حسن کاویانیدر جمع خانواده های معظم شهدا، ایثارگران و جانبازان و آزادگان و
مسئولان شهرستان ری در فرهنگسرای ولاء که به مناسبت تکریم و سپاس از خانواده های
شهدا برگزار شده بود،گفت: یک تابلو در هلند مورد استقبال شدید مردم قرار گرفت به گونه ای که مقامات آمریکا به شدت به دنبال محو این تابلو بودند؛ حتی در زمانی که مردم با کمبود مواد غذایی مواجه شدند، به دنبال کاهش مواد غذایی و مشکلات معیشتی مردم هلند، آمریکا اعلام کرد پنج کشتی غله به هلند می دهد به شرطی که این تابلو را معدوم کنند.
وی افزود: مردم هلند به نشانه اعتراض مقابل مجلس تجمع کرده و اعلام کردند ما گرسنگی می کشیم اما حاضر نیستیم تابلو را که نماد حیثیت ملی خودمان است از دست بدهیم و کشتی های غله مجبور شدند به آمریکا برگردند. این تابلو سال ها در یک جای مخفی نگهداری می شد. مردم هلند این تابلو را عزت و شرف و سرمایه اجتماعی خودشان می دانستند.
مدیر کل مددکاری و اموراجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران افزود: یک تابلوی نقاشی برای مردم هلند این همه ارزش و قداست داشت؛ این در حالی است که مملکت ما 200 هزار شهید و 400 هزار جانباز تقدیم انقلاب کرد تا ملت سرافراز بماند. تابلوی هلند به ابعاد یکی – دو متر برای آنها این همه ارزشمند است، اما تابلویی که توسط امام (ره) طراحی شده وسعتی به بزرگی جهان دارد تابلوی نقاشی هلندی ها به شدت محافظت و مراقبت می شود اما چرا از تابلوی زیبای انقلاب امام (ره) مراقبت نشود، هر لحظه ممکن است این تابلو با غفلت مواجه شده و به وجه المصالحه هایی که نباید، بشود.
وی گفت: این سرمایه بزرگ اجتماعی به برکت خون شهدا به دست آمده و باید حفظ شود و هر روز ارزش افزوده پیدا کند اما متاسفانه گاهی اوقات مثل سرمایه مادی هزینه می شود و حفظ نمی شود. اگر طرح سپاس با حساسیت دنبال می شود دلیل آن این است که این سرمایه اجتماعی مثل سرمایه مسکن و رفاه و ... به دست نمی آید که با اینها بماند، سرمایه اجتماعی یعنی ایثارگری و شهادت. سرمایه اجتماعی به برکت خون شهدا و دفاع مقدس ایجاد شد؛ در گذشته هم دفاع از کشور وجود داشته است، در حمله مغول در نیشابور 60 هزار نفر را گردن زدند، در شهر دیگری از سر بریده مردم مناره ساختند، در کرمان آنقدر چشم مردم را از کاسه بیرون آوردند که به نقلی آن شهر به کورمان معروف شد آنقدر زن و مردم بی گناه شهید شدند اما هیچ اثری از آنها نیست و امروز هیچ کس حتی نامی از 10 شهید آن دوران را نمی داند، چرا امروز کسی نمی داند مزار شهدای حمله مغول کجاست چون این سرمایه اجتماعی حفظ نشد. اگر این سرمایه اجتماعی حفظ شود و توسعه پیدا کند سال های بعد مردم مجبور نمی شوند در جهت تولید این سرمایه اجتماعی هزینه کنند، آنهم معلوم نیست به نتیجه برسد یا نرسد.
طرح سپاس
دریچه ای بین جامعه ایثارگری و مردم با نظام و دولت است که ارتباط بین آنها را
بیشتر و دل ها را به هم باز می کند.
