مسئول بسیج هنرمندان سپاه روح الله گفت:صدام که شيپور جنگ را نواخت، از تمام نقاط ايران مردم، جان برکف نهادند و با دشمني که از چهار سوي جهان حمايت مي شد، جنگيدند و حماسه آفريدند. در کنار آنها خيلي از هنرمندان ساز به دست گرفتند و سرود آزادگي و عزت مردم ايران را همراهي کردند. حسين عليزاده «نينوا» را ساخت اما نه به سفارش مسئولان فرهنگي آن زمان، بلکه به سفارش قلب و احساسش که آن سالها درگير کربلاي جبهه ها بود. شهرام ناظري وقتي يکي از اقوامش در جنگ به شهادت رسيد، با آهنگ سازي محمدرضا لطفي «شهيد» را خواند. لطفي تعهدش را در قبال جامعه بيش از پيش نشان داد و قطعات متعدد ديگري همچون «اي برادر» و «کجاييد اي شهيدان خدايي» را ساخت. او با اندوه مردم ايران بعد از قضيه هويزه و با شادي آنان بعد از فتح خرمشهر همراه شد.
وی گفت: موسيقي زبان مردم شده بود براي بيان احساسي که در دفاع از اين آب و خاک داشتند و ناگهان آثار فراواني، در اين زمينه خلق شد. حتي نوحه ها و نغمه هاي حماسي حاج صادق آهنگران، حاج حسين فخري و کويتي پور را نمي توان انکار کرد. نواهايي که برخاسته از عشق به اهل بيت بود و عواطف پاک و زلال مردم انقلابي را، براي مقابله با يزيديان زمان آماده مي کرد. آن روزها چه مداحان عاشق در ميادين پر گرد و خاک نبرد و چه نوازندگان و خوانندگان ارکستر سمفونيک زير سقف استوديوهاي ضبط، همگي يک سخن را مي گفتند.
علی احمدی گفت:اما در سال هاي اخير متاسفانه به اين مفاهيم بي اعتنا هستند و عمدتا به ساخت و اجراي قطعات غربي روي آورده اند. در عين حال به نظر مي رسد که روي آوردن به توليد آثار سفارشي، بدترين عکس العمل در مقابل اين جريان است. زيرا اگر هنرمند اعتقادي به کارش نداشته باشد، نه تنها ماندگاري و کيفيت آثار او دچار افت مي شود بلکه با گذشت زمان، جريان هنري کشور را در حلقه دورويي و مادي گرايي قرار مي دهد. خلق يک اثر هنري هم جوار با تخيل و احساس است و راز ماندگار ي اش نيز همين نکته است. اگر هنرمند در چارچوب عقلانيت خشک اقتصادي محصور شود، نمي تواند عمق معنايي را که در ذهن دارد به مخاطبان خود منتقل کند. در واقع سفارشي شدن هنر و موسيقي دفاع مقدس نه ممکن است و نه مطلوب.
وی افزود: از سوي ديگر موسيقي يک هنر ذهني و انتزاعي است. وظيفه موسيقي، نشان دادن صحنه جنگ نيست و بسياري از معاني و مضامين آن ذوقي است. هيچ فرمول جهاني براي ساخت موسيقي جنگ وجود ندارد. بن بست اساسي حوزه موسيقي دفاع مقدس همين جاست. يکي از علل کم کاري هنرمندان ما در حوزه موسيقي دفاع مقدس به نسبت ساير هنرها، اين سوال بي پاسخ است که تعريف ما از موسيقي دفاع مقدس چيست؟ آيا موسيقي دفاع مقدس شکل خاصي دارد يا در بردارنده محتواي خاصي است؟ ما در طول سال هاي دفاع مقدس و پس از آن، نمونه هاي خاطره انگيز و موفقي از اين گونه موسيقايي تجربه کرده ايم. اما اين تجربه هاي خوب، ما را در چارچوب هايي مبهم و بي مبنا محدود کرده اند.
وی در پایان گفت: موسيقي دفاع مقدس نياز شديدي به تجربه، روش و قالب هاي جديد دارد اما مسئولان سياست گذار ما در اين حوزه، هنوز اين قالب هاي جديد را باور ندارند. موسيقي دفاع مقدس نياز دارد تا توسط نسل هاي جديد و هنرمندان مورد تفسير و بازخواني قرار گيرد.موسيقي دفاع مقدس يک پديده مقدس است.
