به گزارش خبرگزاری بسیج دشتی، یکی از زائرین شهرستان دشتی در دلنوشته
ای اظهار کرد:
حال خوبی برای رفتن به سفر نداشتم،خسته از دنیاومردمان شده بودم برای
سفر راهیان نور نام نویسی کردم اماباز هم دودل بودم ،ایابروم یانه؟
صبح موعود فرارسید به سمت شهدا حرکت کردیم،با خودم می گفتم آیا موقع برگشت حالم
خوب می شود؟.....
روز اول راوی امد وجنگ را روایت کرد،وگفت:سعی کنید دراین سفر با یکی از شهدا
دوست شوید باهم عهد وپیمان هایی بندید ،وقتی گفت :در دلم گفتم ،اصلا فایده ای
ندارد شهدا هم گارتی بازی میکنند ،آخه من پارسال با شهید همت دوست شدم اما ....
باخودم عهد بستم با هیچ کدومشون دوست نشوم ،عکس تک تک آنها رو میدید فقط برای شادی
روحشان صلوات وفاتحه میخواندم ومی گفتم نمیخوام باهاتون دوست باشم .
هرجایی می رفتم عکس شهید همت هم می دیدم ،میگفتم حاجی نگام نکن امسال دیگه گول
نگاهت نمی خورم ،رسیدیم طلاییه بازم عکسش تو مسجدحضرت ابوالفضل ع دیدم پارسال همین
جا باهاش حرف زده بودم وقول وقرار اما حاجی سرقولش نماند....
یهودلم شکست گریه کردم وخواستم با شهید خرازی دوست بشم ،نمازم رو خواندم واز مسجد
خارج شدم دیدم راوی درحال صحبت کردن بود از شهید همت می گفت ،نمیدونم چطور شد اما
مطمنم شهید خرازی بازم منو تحویل حاج همت داد دقایقی باحاجی خلوت کردم این بار قول
وقرارهای دیگه ای باحاجی بستم ،سبک سبک شدم حالا حالم خوب خوب شده ،اصلا باورم نمی
شد این همه خوب بشم .
به حاجی قول دادم تو سالی که امام خامنه ای ،بنام اقدام وعمل نام نهاده عملیات های
بزرگی انجام بدم .....حاج همت تشکر .
