بسیج مداحان: دکتر حشمت الله قنبری در اجتماع عمومی کانون بسیج مداحان یاس کبود به بررسی شباهت‌های زندگانی حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س) پرداخت و این دو بانو را مکمل یکدیگر دانست.
به گزارش خبرنگار بسیج مداحان، دکتر حشمت الله قنبری در اجتماع عمومی هفتگی کانون بسیج مداحان یاس کبود، ضمن خواندن اشعاری در مدح عقیله بنی هاشم (ع)، به بررسی شباهت‌های حضرت زینب (س) و حضرت زهرا (س) پرداخت و سخنانی ایراد کرد که بیانات وی را ادامه می‌خوانید. خداوند کار حضرت زینب (س) را طوری تدبیر کرده که ولادت، وفات و حیات ایشان آمیخته با اشک باشد. این تدبیر خاص حضرت زینب (س) است. وقتی در خزانه خوبان عالم تفحص می‌کنیم، دو بانو مجزا و مستثناء هستند. یکی حضرت زهرا (س) و دیگری حضرت زینب (س). اگر این دوعنصر و دو گوهر را از دل ائمه و پیامبران بیرون بیاورید، گویی که رگ حیات همه هستی را قطع کرده‌اید. این دو عنصر مکمل و مرکب یکدیگر نیز هستند. کارشان حتی در زندگی هم مشابه یکدیگر است. دلیل حسادت مردم به حضرت زهرا (س) چه بود؟ حضرت صدیقه کبری (س) کمتر از پنج سال داشتند که حضرت خدیجه (س) از دنیا رفتند. بعد از خدیجه (س)، پیامبر (ص) همسردار شدند و همسران خوب، ممتاز و عاقبت به خیری هم داشتند اما بانو و خانم خانه نبوت حضرت زهرا (س) بودند. بغض و حسادت خیلی‌ها هم به خاطر همین موضوع بود که چرا یک دختر چهار ساله باید بانوی خانه نبوت باشد؟ احترام پیامبر (ص) به حضرت زهرا (س) پیامبر (ص) اهتمام زیادی داشتند تا این قضیه در کرسی محکمی قرار بگیرد و هنگامی که به حضرت زهرا (س) می‌رسیدند، خم می‌شدند و دستان و زیر گلوی ایشان را می‌بوسیدند؛ در حالی که چنین چیزی در عرب رسم نبود. آن هم پیامبری که بخواهد دست دختر چهار ساله را بوسه بزند. وقتی نگاه پیامبر اکرم (ص) به حضرت صدیقه (س) می‌افتاد، شاد می‌شدند جمله معروف «فداها ابوها» را عنوان می‌کردند. حضرت زهرا (س)، در خانه پیامبر (ص) فقط حکم دختر را نداشتند بلکه ریشه ایشان هم بودند و این موضوع همان چیزی است که اعراب آن زمان را ناراحت و خشمگین می‌کرد. حضرت زهرا (س) در دوران کوتاه زندگیشان، علی‌رغم اینکه مورد حسادت واقع می‌شدند اما تا قبل از رحلت پیامبر (ص) زندگی خوب و آرامی داشتند و در کانون توجهات رسول خدا بودند. بعد از پیامبر هم خیلی عمر نکردند و در همین دوران کوتاه بعد از پدرشان، کارشان از حدود 950 سال عمر حضرت نوح (ع) مهم‌تر بود. در موارد بسیاری می‌توان از خطبه فدکیه استفاده کرد. اگر بخواهیم این خطبه را شرح دهیم، باید حدود 30 جلسه وقت بگذاریم. هرچه که حضرت علی (ع) در دوران زندگیشان فرموده‌اند، شرح این خطبه است. این خطبه در دوران کوتاه بعد از پیامبر (ص)، باعث حفظ دین شد. وارث و راوی این خطبه مهم، حضرت زینب (س) هستند. عبدالله بن عباس نقل می‌کند که این خطبه را حضرت زینب (س) روایت کرده است. هر که به زینب (س) متصل شد، جاودانگی پیدا کرد وقتی حضرت زهرا (س) به شهادت رسیدند، زینب کبری (س) کمتر از پنج سال داشتند که خانه‌دار علی (ع) شدند. اگر برخی‌ها ابدیت و جاودانگی پیدا کردند، به دلیل اتصال به حضرت زینب (س) بود. ام البنین (س)، اسلام شناس، فقیهه و پدرش نیز از بزرگان عرب بود. وقتی کاروان ایشان را به طرف خانه علی (ع) حرکت دادند، همه دیدند که در نزدیکی خانه مولا ایتادند و حرکت نکردند در حالیکه چنین چیزی رسم در عرب رسم نبود. علت را از حضرت ام البنین (س) پرسیدند و ایشان فرمودند « اول اینکه من ب خاطر خدمت به علی (ع) و فرزندانش آمده‌ام و دوم اینکه خانم این خانه زینب (س) است و او باید اجازه ورود به خانه را به من بدهد». درب خانه علی (ع) باز شد و زینب (س) بیرون آمد و فاطمه کلابیه خودش را از روی مرکب به پایین انداخت و حضرت عقیله بنی هاشم (س) ایشان را بلند کردند و گفتند که شما بانوی این خانه هستی. همین چند جمله باعث شد که فاطمه کلابیه تبدیل به ام البنین (س) و مظهری از بهشت بشود. حضرت زهرا (س) با حضرت زینب (س) در یک مورد تفاوت داشتند. اینکه حضرت زهرا (س) بعد از رحلت پدرشان عمر زیادی نداشتند و ادامه ماموریت ایشان بر دوش حضرت زینب (س) ماند. به نوعی خداوند زینب (س) را آفریده تا بازتاب فاطمه (س) باشد. اگر پرسیدند که اگر زهرا (س) می‌ماند چه می‌شد؟ جوابش این است که حضرت زینب (س) می‌شد. تمام اقدامات حضرت زینب (س) بیانگر شخصیت و مظهری از فاطمه زهرا (س) است. سه روز بعد از اینکه حضرت زهرا (س) به خانه علی (ع) رفتند، پیامبر (ص) به منزل ایشان رفتند و دیدند که حضرت ناراحت است. علت را پرسیدند و دخترشان پاسخ دادند: سه روز است که صدای مناجات شما را نشنیده‌ام و به همین دلیل است که ناراحتم. حضرت علی (ع) به زینب (س) فرمودند «زینب جان! عبدالله بن جعفر از تربیت یافتگان خودم بوده و هم اکنون تو را از من خواستگاری کرده است. آیا او را می‌پذری؟» و حضرت زینب (س) در پاسخ عرضه داشتند «من فقط یک شرط دارم و آن، این است که در تمام طول زندگی از برادرانم جدا نشوم و هر جایی که رفتند من هم بروم». شب حرکت کاروان اباعبدالله (ع) به سوی مکه فرا رسید. زینب (س) نزد عبدالله آمدند و عنوان کردند «عبدالله! برادرم می‌خواهد به مکه برود، من با تو شرط ضمن عقد گذاشته بودم اما اکنون اگر اجازه ندهی نمی‌روم ولی بدان که می‌میرم». عبدالله هم اجازه داد. هم حضرت زینب (س) و هم حضرت زهرا (س) لاجرم در مجلسی شرکت کردند. فاطمه (س) به مسجد نبویه رفتند و حضرت زینب (س) هم در مجلس ابن زیاد شرکت کردند. صولت این دو بانو خیلی شگفت انگیز و عجیب است. کیفیت ورود حضرت زهرا (س) به مسجد نبویه از بان علامه مجلسی علامه مجلسی در جلد هشتم بحارالانوار کیفیت ورود حضرت زهرا (س) به مسجد نبویه را شرح داده است، «حضرت زهرا (س) روسری‌اش را به سرش پیچید و چادر عبایی خود را به سر انداخت. در حالیکه زنان بنی هاشم دور او را گرفته بودند، به طرف مسجد حرکت می‌کرد. زهرا (س) که راه می‌رفت، بازتاب رسول خدا (س) بود. علی‌رغم تلخ و سخت بودن شرایط امنیتی و سیاسی زمان حضرت زهرا (س)، وقار بانو در طی طریق همانند پیامبر (ص) حفظ شد. ایشان آن قدر با وقار رفتند که مجروحیت‌های بدن ایشان را کسی ندید.» «این وقار ادامه داشت تا حضرت وارد مسجد شدند و مردم نیز ابوبکر را محاصره کرده بودند. همین که زهرا (س) وارد شدند، برای بانو پرده‌ای انداختند و برخی نیز می‌گویند که تفکیک شدن بانوان و آقایان در مساجد از همان موقع آغاز شده است. حضرت زهرا (س) پس از ورود، صیحه و ناله جانسوزی کشیدند و از سوز صدای ایشان، تمام اهل مسجد گریه کردند. مجلس به هم ریخت، همه گریه کردند و زهرا (س) به ایشان مهلت داد تا آرام شوند، سپس در نهایت آرامش شروع به سخنرانی کردند». خداوند در قرآن کریم می‌فرماید «فاصبر صبرا جمیلا»؛ کسانی که اهل تفسیر هستند می‌دانند که صبر جمیل، فقط با زینب (س) معنی می‌شود. نهضت اسلام از کنار مزار شریف پیامبر (ع) در مدینه آغاز شد و در کربلا از کنار گودال قتلگاه اوج گرفت. صبح روز یازدهم محرم، حضرت زینب (س) دستان مطهرشان را به زیر بدن مبارک سیدالشهدا (ع) انداختند. راوی می‌گوید که چادرش خاکی بود. عقیله بنی هاشم چه موقعی ماموریت حضرت زهرا (س) را انجام دادند؟ دستان خودشان را به زیر بدن برادرشان انداختند، بدن را بالا آوردند و عرضه داشتند «اللهم تقبل منا هذا القلیل». معنی اصلی لغوی زینب، درخت بارور است البته برخی هم می‌گویند که زینت پدر هم معنی می‌دهد. اقدامات ناشناخته حضرت زینب (س) بسیار زیاد است. بیرون آوردن حضرت سجاد (ع) از گودال قتلگاه در روز عاشورا، از خود وقایع عاشورا مهم‌تر بود؛ چرا که اگر زین العابدین (ع) شهید می‌شدند، معلوم نبود که سرنوشت تاریخ چه می‌شود و زمین کن فیکون می‌شد. زینب (س)، کار حضرت سجاد (ع) را در زیر سایه ایشان انجام دادند و با خطبه‌های آتشین خود، سرنوشت کوفه را نیز عوض کردند. انتهای پیام/
منبع: سازمان بسیج مداحان www.basijmadahan.ir
منبع: سازمان بسیج مداحان www.basijmadahan.ir
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
