به گزارش خبرگزاری بسیج خراسان جنوبی دلنوشته طیبه تقی زاده دختر شهید رضا تقی زاده که از زبان خودش در یادواره شهدای ادوات و زره ای قرائت شد و برگرفته از حس و حال یک دختر خطاب به پدر شهیدش بود به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم و هو العلی و الحکیم
بسم الرب الاباء القدیسین
v سلام بر پیشگاه مقدس حضرت ولی عصر ( عج )، سلام بر روان پاک امام راحل امام شهدا، درود بیکران بر مقام معظم رهبری و آرزوی طول عمر پربرکت و با عزت برای آن ستوده بزرگوار،
v سلام بر شهیدان، سلام بر صد و هفتاد و هشت لاله ی خونین در سرزمین گلبرگ های پرپر شده ی شقایق، سلام بر اشک های جاری مناجات بر گونه های خاکی و خونین ، سلام بر دست های بریده شده ، سلام بر پوتین های بی پا، سلام بر سرهای سرخ بی کلاه، ، سلام بر کوله پشتی های پر از پرواز، سلام بر پلاک پیکرهای قطعه قطعه شده که شماره و شناسنامه یک شهاب شده ، سلام بر چفیه، بیرق همیشه جاودان جبهه های خمینی.
v سلام بر جانبازان و آزادگان، سلام بر پدران و مادران دلداده شهیدان، سلام بر همسران شهیدان، بانوان فداکار، شاهدان تاریخ انقلاب و دفاع مقدس، مظهر اراده پولادین، صبر و استقامت.
v سلام بر فرزندانی که اکنون خود پدر و مادرند و مشق عشق می کنند، بی آنکه خاطره ای از عشق بازی با پدر داشته باشند.آنان که همیشه به جای نام پدر نام مقدس شهید را شنیده اند . ما با نام شهیدان نفس کشیده ایم و شهیدزاده ایم.
v وسلام بر شما عاشقان و رهروان شهیدان جان بر کف و گمنام پر نام.
سالیانی است که در هجوم فقدان ها، سینه سپر کرده ایم و بغض در گلو فرو برده ایم تا اصالت راه پدرانمان و خلوص عقیده مان را فریاد بزنیم و دل در گرو ندای مردی از تبار علی (ع) در برابر هجوم ویرانگری دنیای زر و زور و تزویر گذاشته ایم تا مسیر ترسیم شده با خون شهیدان را با قلوبی مطمئن بپیماییم.
در این وانفسای غربت، نه طالب مرگیم و نه عافیت نشین گوشه عزلت، که به تمام با قامتی راست ایستاده ایم و در برابر هجوم خس و خاشاک خم به ابرو نمی آوریم که به زمزمه واعتصموا بحبل الله و السابقون السابقون پشت گرمیم.
در این اثنا و در این سال ها چه آزمون های بزرگی از سر گذرانده ایم ولیکن توفیق از آن روز نصیب آدمی شده است که عنایت پروردگار و خون شهیدان همراهمان بوده است که در طی مسیر، به خاکی نزنیم و عقب گرد نکنیم.
حالیا در گذر زمان چه نجواها که در دل شب با پدر داشته ایم؛ و چه بغض ها که در گلو فروخورده ایم؛
پدرم سلام! از آسمان چه خبر؟ میهمانی خدا تمام نشد که برگردی؟ پدرم آغوش تو امن ترین جای جهان بود که تجربه دوباره اش آرزو شد. می خواهم امشب دلتنگیم را با واژه ها قسمت کنم.
قلمم راست بایست! واژه ها... گوش به فرمان قلم! همگی نظم بگیرید، مودب باشید!
صاحب شعر عزیزی است به نام پدر امشب از شعر پُرم، کو قلم و دفتر من؟!
آنقَدَر وسوسه دارم بنویسم که نگو... تک و تنها و غریبم! تو کجایی پدرم...؟!
آنقَدَر حسرت دیدار تو دارم که نگو... بس که دلتنگ تو ام، از سرشب تا حالا...
آنقَدَر بوسه به تصویر تو دادم که نگو... جانِ من حرف بزن! امر بفرما پدرم...
آنقَدَر گوش به فرمان تو هستم که نگو... کوچه پس کوچه ی این شهر پر از تنهاییست
آنقَدَر بی تو در این شهر غریبم که نگو... پدر ای یاد تو آرامش من...!
امشب از کوچه ی دلتنگیِ من میگُذری؟! جانِ من زود بیا بغلم کن پدرم...!
آنقَدَر حسرت آغوش تو دارم که نگو... گفته بودی: فرزندم! عاشق اشعار تو ام
ای به قربان تو فرزند..بیا دلتنگم آنقَدَر شعر برای تو بخوانم که نگو...
پدرم...پدر خوبم، به خدا دلتنگم! رو به رویم بِنِشینی کافیست همه دنیا به کنار... تو که باشی پدرم! دست و دلبازترین شاعر این منطقه ام،
آنقَدَر واژه به پای تو بریزم که نگو... گرچه از دور ولی،دست تو را میبوسم
نه شعار است ،نه حرف! آنقَدر خاک کف پای تو هستم که نگو
................................
و در این رهگذر ، هر چند پدرانمان در جمعمان حضور ندارند ولی باور داریم که شاهدان همیشه زنده تاریخ اند و نظاره گر هستی مان.
مبادا نمایید از دل گمان
که آنها که در راه رب جهان
بگشتند کشته، همی مرده اند که آنان همه تا ابد
زنده اند
همیشه به درگاه پروردگار برآنهاست رزق
نکو برقرار
با سپاس از وجود سراسر شور و نشاط شما بزرگواران در این محفل الهی - معنوی که زینت بخش اندیشه های ناب و خالص دلیری ها و رشادت های غیورانه و غیرت مندانه ی شهیدان است ، شهیدانی که تا ابد نام و یاد پرافتخارشان ، بر صفحه ی سپید روزگار و در تاریخ اندیشه ها باعزت و عظمت، ابدی و سرمدی خواهد ماند.
شادی روح شهدا و امام شهدا صلوات.
