این حقیقت البته در عرصه فرهنگ و هنر به شكل مضاعفی صادق است و این به
اختلاف ماهوی حوزه فرهنگ و هنر با عرصه‌هایی مانند سیاست و اقتصاد
برمی‌گردد كه سر و صدا و جنگ‌های روانی و برانگیزانندگی اطلاعاتی در آن‌ها
بسیار اهمیت دارد و اساسا بخشی از نقشه راه است.
سال‌هاست كه در حوزه هنری یكی از مردمی‌ترین و از این نظر فرهنگی‌ترین
اقدامات هنری به بهانه فرارسیدن ماه محرم برگزار می‌شود كه در نوع خود
كم‌نظیر است. این اقدام اگرچه شكل فراخوانی و جشنواره‌ای دارد، اما از
بسیاری آسیب‌های حركت‌های جشنواره‌ای دور مانده است. این حركت تاثیرگذار كه
امروز نفوذ زیادی هم در بین هنرمندان هنرهای تجسمی كه عموم‌شان جوانان
هنرمند هستند، خروجی مردمی‌ای هم دارد.
«سوگواره هنر عاشورایی» كه هدف اصلی آن تزئین شهرها و معابر در ایام عزای
حضرت سیدالشهدا(ع) به آثار هنری اصیل است، از یك نیاز اجتماعی و فرهنگی
نشئت گرفته و تا امروز توانسته این نیاز را به حد وسع خود برآورده سازد.
امروزه بسیاری از پرچم‌ها و بنرهایی كه در این ایام در سطح شهر و
گذرگاه‌های عمومی استفاده می‌شود خروجی همین حركت فرهنگی است؛ حركتی خزنده،
آرام و بی‌ادعا و ثمربخش!
حالا هم چندان باعث شگفتی نیست كه حركتی این‌چنینی، كه اولا از نیازی
اجتماعی متولد شد، بر مبنای اعتقادات قلبی هنرمندان و صداقت هنری آن‌ها پیش
رفت و تبدیل به حركتی به معنای واقعی «فرهنگی» شده است كه برای همه آدمیان
در همه زمان‌ها و مكان‌ها قابل فهم بوده و راه خود را به خارج از مرزهای
كشور باز كرده است.
در روزهای منتهی به زیارت مخصوص حضرت سیدالشهدا(ع) در اربعین، نمایشگاه
آثار منتخب این سوگواره در نجف برپا شده است و این نفوذ و گسترش برای حركتی
مردمی و فرهنگی كاملا قابل پیش‌بینی بود؛ ضمن اینكه از امسال و در ادامه
این برگزاری این سوگواره در سال‌های آتی، شكل برگزاری آن به طور جدی
بین‌المللی خواهد شد. اگر چه امسال هم آثاری از برخی كشورهای منطقه به این
جشنواره رسیده است، اما پیش‌بینی می‌شود از سال‌های آتی این حركت تبدیل به
جریانی مستقل مبتنی بر تولید و ارائه آثار هنری اصیل، غیرسفارشی و هنرمندان
در خصوص هنر عاشورایی شود.
از این نظر، حضور آثار منتخب سوگواره هنر عاشورایی در نجف اشرف را باید به
فال نیك گرفت و زمینه‌های گسترش این اتفاق فرهنگی را بیش از پیش فراهم كرد.
