يادداشت/

حمايت از تيم اميد، تهران نه، دوبي!

مدت‌هاست كه در ورزش ايران معضلي به نام همراهان اضافي كاروان‌هاي اعزامي ورزشي به اردوها و مسابقات خارجي مطرح است، معضلي كه ارتباط مستقيم با بيت‌المال و هزينه كردن از جيب مردم به كام برخي از آقايان دارد.
کد خبر: ۸۵۹۳۷۴۴
|
۲۳ آبان ۱۳۹۴ - ۱۳:۳۶
به گزارش خبرگزاري بسیج، مدت‌هاست كه در ورزش ايران معضلي به نام همراهان اضافي كاروان‌هاي اعزامي ورزشي به اردوها و مسابقات خارجي مطرح است، معضلي كه ارتباط مستقيم با بيت‌المال و هزينه كردن از جيب مردم به كام برخي از آقايان دارد. 
ديروز خبري روي خروجي خبرگزاري‌ها قرار گرفت مبني بر اينكه سه عضو شوراي شهر تهران به همراه حبيب كاشاني، سرپرست تيم فوتبال اميد كشورمان راهي دوبي شده‌اند تا حمايت خود و ساير اعضاي شوراي شهر را از اين تيم در راه كسب سهميه المپيك به آنان ابلاغ كنند.
جاي بسي تشكر و قدرداني دارد از اين همه همت و تلاش خستگي‌ناپذير شورانشين‌هاي شهر تهران كه رنج و زحمت اين مسافت طولاني و مخاطره سفر هوايي را به خود داده‌اند تا خاكپور و شاگردانش در ديار غربت احساس تنهايي نكنند و با روحيه‌اي مضاعف خود را آماده حضور در رقابت‌هاي انتخابي المپيك كنند، واقعاً دست مريزاد آقايان، ممنون از اين همه توجه! آقاي كاشاني ممنون از اين همه دقت‌نظر، ممنون در حالي كه تا همين هفته قبل تيم اميد و كادر فني‌اش فرياد بي‌پولي سر مي‌داد و آواي تضييع حقشان گوش فلك را كر مي‌كرد با هزينه‌اي كه نمي‌دانيم از كجا تأمين شده اعضاي ورزشي شوراي شهر را با دعوت خودتان به دوبي برديد تا علاوه بر صرف شام به تيم هم روحيه بدهند.
ممنونيم و از طرف يك ملت زجر كشيده با هزار و يك معضل اقتصادي از كاشاني تشكر مي‌كنيم كه اين آقايان را به دوبي برد، چون اينكه آنها در تهران زحمت رفتن به تمرين تيم اميد و سركشي به اعضاي تيم آن هم در اين ترافيك سرسام‌آور و آلودگي هوا و نبود و كمبود وسايل نقليه عمومي را به خود بدهند، امري واقعاً خارج از تصور بود كه با ديد ريزبين و حقيقت‌ياب جناب آقاي كاشاني اين اتفاق كه مي‌توانست ساعت‌ها وقت اعضاي ورزش‌دوست و ورزشي شوراي شهر را بگيرد، رخ نداد.
اصلاً حالا كه بهتر نگاه مي‌كنيم، متوجه مي‌شويم كه آن چند سطر اول ارتباط چنداني با اين اعضاي محترم شوراي شهر ندارد! آنها كه خودشان را به تيم‌ها و كاروان‌هاي ورزشي مي‌چسبانند و سفر مي‌كنند، قصه‌شان با اين سه چهره ورزشي كاملاً متفاوت است. اينها خوب مي‌دانند ورزش چيست و ورزشكار چه مشقتي را در غربت تحمل مي‌كند، اصلاً وجود چنين آدم‌هايي در كنار تيم‌هايي مثل اميد لازم است! مشكلات شهر تهران را مي‌شود در بقيه ايام سال هم حل و فصل كرد، مي شود به اوضاع ميدان شوش و پارك هرندي بعدها هم رسيدگي كرد، فعلاً المپيكي شدن تيم فوتبال اميد در اولويت است كه با روحيه‌اي كه سه تن از اعضاي شوراي شهر تهران در دوبي به شاگردان خاكپور تزريق كردند، حتماً اين مهم انجام و تيم اميد راهي المپيك مي‌شود.
اعضاي شوراي شهر و بچه‌هاي تيم اميد همزبان و همدل از دوبي به ملت ايران قول مي‌دهند كه فوتبال كشور را بعد از نزديك به چهار دهه فراق، المپيكي كنند، ديگر چه مي‌خواهيد، چرا اينقدر منفي‌بافيد، اينها به خاطر من و شما سفر كرده‌اند، حالا فرق نمي‌كند با چه بودجه و هزينه‌اي رفته‌اند دوبي، شامي خورده‌اند، دور هم بوده‌اند، به بچه‌ها روحيه داده‌اند، حالا شايد گشتي هم زده باشند، فرار كه نمي كنند و بعد هم برمي‌گردند. براي اين كار از بيت‌المال هم مي‌شود خرج كرد، شما مي‌گوييد نمي‌شود؟
ارسال نظرات