المپيكي‌ها و ساير قهرمانان از نظر امكانات تمريني و اردويي مي‌خواهند زير رصد كامل وزارت ورزش و كميته ملي المپيك باشند و امكانات لازم تا حد توان براي آنها در نظر گرفته شود تا اين نگراني وجود نداشته باشد.
کد خبر: ۸۵۹۲۴۳۴
|
۱۹ آبان ۱۳۹۴ - ۱۸:۰۹
به گزارش خبرگزاري بسیج،ورزش بانوان كشورمان اين روزها در صدر خبرهاست، از دستور رئيس‌جمهور به وزارت ورزش و وزارت امور خارجه براي اعزام به مسابقات جهاني گواتمالا و تاريخ‌سازي زهرا نعمتي، كماندار معلول كشورمان كه توانست در رقابت با ورزشكاران سالم، سهميه المپيك را كسب كند تا اعلام خبر شركت نكردن ليلا رجبي در المپيك به دليل بي‌توجهي مسئولان. هرچقدر دو خبر اول خوشحال‌كننده بود، خبر خداحافظي رجبي به‌رغم اينكه توانسته سهميه المپيك را كسب كند، تلخ و قابل‌تأمل بود. او در ماه‌هاي اخير بارها در مصاحبه‌هاي مختلف اعلام كرده بود با وجود نزديك شدن به المپيك، مسئولان از دادن امكانات به او براي آماده شدن جهت حضور موفق در ريو اجتناب مي‌كنند و او وقتي بي‌توجهي مسئولان را مي‌بيند، تصميم مي‌گيرد از ورزش دووميداني خداحافظي كند و قيد المپيك را بزند. دلسردي ليلا رجبي از بي‌تفاوتي مسئولان براي آينده ورزش كشورمان نگران‌كننده است. رجبي در ورزش دووميداني ايران افتخارات زيادي را براي كشورمان به ارمغان آورده و آخرين آن هم سال گذشته در بازي‌هاي آسيايي اينچئون بود كه توانست با كسب مدال نقره، اولين بانوي مدال‌آور تاريخ دووميداني در بازي‌هاي آسيايي باشد. او در ادامه به‌رغم مشكلات زياد توانست سهميه المپيك را كسب كند، اما با وجود اين افتخارات، مسئولان فدراسيون و ديگر متوليان ورزش به جاي اينكه شرايط مناسب را براي اينكه رجبي در المپيك بدرخشد، آماده كنند، او را در حالي كه تنها هشت ماه ديگر تا آغاز المپيك باقي مانده تنها گذاشته‌اند و همين سبب نااميدي او شده است. 
البته رجبي تنها ورزشكار كشورمان نيست كه از بي‌تفاوتي متوليان ورزش دلسرد شده و مي‌خواهد قيد ورزش حرفه‌اي را بزند. در سال‌هاي اخير مدال‌آوران زيادي بوده‌اند كه وقتي بي‌توجهي‌ها را ديده‌اند، تصميم گرفته‌اند ورزش حرفه‌اي را كنار بگذارند. بارها هم گوشزد شده، قهرماناني كه با سختي و مصائب زياد براي ايران افتخار كسب مي‌كنند، سرمايه‌هاي ورزش كشور هستند و نبايد به همين راحتي آنها را دلسرد كرد، اتفاقي كه به نظر مي‌رسد در ورزش كشورمان تبديل به يك رسم مرسوم شده است و قرار نيست اين رويه عوض شود. هرچند وقت يكبار بايد آماده شنيدن گلايه‌هاي مدال‌آوران رشته‌هاي مختلف ورزشي باشيم كه با توجه به فراهم نبودن امكانات، براي ادامه كار بي‌انگيزه شده‌ و نتوانسته‌اند موفقيت‌هايشان را ادامه دهند. بي‌انگيزه شدن قهرماناني مانند ليلا رجبي اين نگراني را به وجود مي‌آورد كه ورزشكاران ديگر هم در فاصله هشت ماه مانده به المپيك به تصميمي برسند كه رجبي امروز رسيده است. اين مي‌تواند يك زنگ خطر براي ورزش ايران باشد كه وزارت ورزشي‌ها و كميته ملي المپيك بايد صداي آنها را بشنوند و براي رفع مشكلات المپيكي‌ها و ساير ورزشكاراني كه براي ايران در مسابقات خارج از كشور به ميدان مي‌روند، چاره‌جويي كنند. در صورت ادامه اين وضعيت، اين نگراني وجود دارد كه بقيه المپيكي‌ها هم به سرنوشت ليلا رجبي دچار شوند و در المپيك نتوانند با آمادگي كامل به مصاف رقبايشان بروند. 
به همين خاطر به نظر مي‌رسد بايد روزي به بي‌تفاوتي برخي مديران به سرنوشت قهرمانان ورزش پايان داد. اين بي‌تفاوتي‌ها در سال‌هاي اخير ضربات زيادي را به ورزش كشور زده و ايران را از رسيدن به موفقيت‌هاي بيشتر در ميادين ورزشي جهاني و آسيايي بازداشته است. بديهي است كه بايد اين رويه عوض شود تا مدال‌آوراني مانند ليلا رجبي و مانند او بي‌انگيزه نشوند و با تمام توان براي بالا بردن پرچم كشورمان در ميادين بين‌المللي تلاش كنند. لازمه آن هم توجه متوليان ورزش به قهرمانان و مدال‌آوران است، سرمايه‌هايي كه نبايد آنها را از دست داد. به همين خاطر طبيعي است كه المپيكي‌ها و ساير قهرمانان از نظر امكانات تمريني و اردويي مي‌خواهند زير رصد كامل وزارت ورزش و كميته ملي المپيك باشند و امكانات لازم تا حد توان براي آنها در نظر گرفته شود تا اين نگراني وجود نداشته باشد ورزشكاري مانند زهرا نعمتي كه تا امروز آخرين ورزشكار ايران است كه سهميه گرفته، با ادامه اين بي‌توجهي‌ها به المپيكي‌ها، مانند ليلا رجبي دلسرد شود.
ارسال نظرات