حمايت معنوي اين روزها اصلي‌ترين نياز احسان حدادي محسوب مي‌شود. اميدواريم آنها كه خود را دلسوزان ورزش مي‌نامند دست از انتقادهاي مغرضانه بردارند و آينده يكي از اميدهاي ورزش كشور را تباه نكنند.
کد خبر: ۸۵۶۳۵۰۰
|
۱۱ شهريور ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۷
به گزارش خبرگزاری بسیج، ناكامي بهترين پرتابگر آسيا در مسابقات جهاني انتقادهاي زيادي را عليه احسان حدادي به همراه داشت. تا جايي كه بسياري معتقد بودند زنگ خطر براي اين ورزشكار به صدا درآمده و در صورتي كه مسئولان فكري به حال او نكنند اين المپين از دست مي‌رود. با اين حال همانطور كه انتظار مي‌رفت كميته ملي المپيك برخلاف اظهارنظرهاي ضدونقيض اهالي فدراسيون در شرايطي حساس از حدادي حمايت كرده است. 
تيم‌ملي دووميداني براي اولين بار با شش ورزشكار به مسابقات جهاني اعزام شد و با توجه به كسب چهار سهميه المپيك بسياري انتظار داشتند در چين نتيجه‌اي خارق‌العاده رقم بخورد. در حالي كه ملي‌پوشان دو ايران به نسبت ديگران نتايج خوبي كسب كردند دو پرتابگر كشورمان از رسيدن به نتايج قابل قبول بازماندند. البته ليلا رجبي در پرتاب وزنه به دليل پشت سر گذاشتن مصدوميتي شديد از انتقادهاي تند و تيز در امان ماند. اما احسان حدادي با انواع و اقسام نقدهاي غيرمنصفانه مواجه شد، انتقادهايي كه بعضاً از خود فدراسيون هم شنيده شد. نايب‌قهرمان المپيك لندن در چند ماه گذشته عملكرد خوبي نداشته است. حدادي تا به اينجاي كار در دو مرحله ليگ الماس حضور يافته و در رقابت با حريفان در هر دو مسابقه ششم شده. همين مسئله سبب شد تا به ديگر مراحل ليگ الماس دعوت نشود. هرچند كه او در لوگزامبورگ سهميه المپيك ريو را به دست آورد اما پس از آن به مسابقات جهاني رفت و همانطور كه انتظار مي‌رفت نتوانست همچون گذشته بهترين پرتاب‌هايش را انجام دهد. او با يك پرتاب صحيح و دو پرتاب خطا در بين 30 پرتابگر بيست و چهارم شد؛ نتيجه‌اي كه ناكامي محض براي حدادي محسوب مي‌شود. بدون شك افت فاحش المپين ايراني موضوعي نيست كه با حرف و حديث‌هاي ساده از كنار آن رد شد. 
انتقاد هميشه راحت‌ترين راه ممكن بوده و متأسفانه در ورزش ايران به وفور يافت مي‌شود. كمي دقيق‌تر كه به عملكرد سرشناس‌ترين پرتابگر كشورمان كه بيندازيم به اين مهم پي مي‌بريم كه احسان حدادي با مشكلي به نام عدم تمركز دست و پنجه نرم مي‌كند، مشكلي كه در يك سال گذشته ركوردهاي او را تنزل داده است. حدادي در تمامي مسابقات يك سال گذشته خود بارها پرتاب‌هايش به خطا رفته و اين مسئله را بايد يكي از دلايل ناكامي او در رقابت با حريفان جهاني دانست. قطعاً اگر مسئولان فدراسيون دووميداني به جاي مصاحبه‌هاي پرتعداد وقت خود را صرف ريشه‌يابي علل ركوردهاي نااميدكننده سرشناس‌ترين ملي‌پوش خود كنند بهتر از اينها نتيجه مي‌گيرند. 
نداشتن مربي دائمي از ديگر بحران‌هاي جدي است كه احسان حدادي هنوز از پس آن برنيامده. او همواره پيش از هر مسابقه مهمي در به در دنبال مربي اختصاصي مي‌گردد كه در اين مسير يا بودجه مورد نظر مهيا نيست يا مربي مدنظر حاضر به همكاري نمي‌شود. اين بار هم همين اتفاق رخ داد و دارنده مدال نقره المپيك لندن در آلمان و امريكا بدون مربي تمرين كرد. تا جايي كه در رقابت‌هاي جهاني مجبور شد امين نيكفر را به عنوان مربي همراه خود به چين ببرد. با در نظر گرفتن وضعيت حدادي اين سؤال در ذهن ايجاد مي‌شود كه چرا بايد از او انتظار موفقيت داشت؟ حال آنكه دبير فدراسيون دووميداني با لحني طلبكارانه از هزينه كردن براي ورزشكار خود صحبت كرده كه انگار در ساير رشته‌ها ورزشكار بدون هزينه افتخارآفريني مي‌كند. مهاجرشجاعي كه خود يكي از ملي‌پوشان سابق بوده و به خوبي از وضعيت اين رشته خبر دارد، هزينه 217 ميليون توماني براي يك المپين را بسيار سنگين توصيف كرده است. در صورتي كه همه ما خوب مي‌دانيم براي به ثمر نشستن يك ورزشكار و موفقيت او در عرصه‌هاي بين‌المللي بيش از اينها نيازمند حمايت است. حمايت معنوي اين روزها اصلي‌ترين نياز احسان حدادي محسوب مي‌شود. اميدواريم آنها كه خود را دلسوزان ورزش مي‌نامند دست از انتقادهاي مغرضانه بردارند و آينده يكي از اميدهاي ورزش كشور را تباه نكنند.
ارسال نظرات