در اولين قدم بايد تصميم‌گيرندگان ورزش نگاهشان را در اين زمينه تغيير دهند و با پي بردن به اهميت بالاي گسترش ورزش همگاني كه افزايش ميزان سلامت مردم يكي از مهم‌ترين نتايج آن است، با شدت بيشتري به دنبال توسعه ورزش در بين خانواده‌ها باشند.
کد خبر: ۸۵۴۵۱۶۵
|
۰۳ مرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۳۳
به گزارش خبرگزاری بسیج،صحبت‌هاي پنج‌شنبه گذشته معاون ورزش همگاني وزارت ورزش بار ديگر بر ضعف ساختاري و اجرايي ورزش همگاني در كشورمان صحه گذاشت. معاون وزير ورزش به‌رغم اينكه بر اهميت توسعه ورزش همگاني و مطالبه حاكميتي بودن آن با توجه به دغدغه‌هاي مقام معظم رهبري تأكيد كرده است اما اعتراف كرده هنوز ورزش همگاني تا رسيدن به جايگاه ايده‌آل فاصله زيادي دارد و ضعف‌هاي زيادي پيش‌روي عملي شدن اين مطالبه قرار دارد. جايگاه قابل قبول ورزش همگاني در سطح كشور به رغم توصيه‌هاي زيادي كه در سال‌هاي اخير براي گسترش آن شده است، نشان از كوتاهي مسئولان در اجرايي كردن دغدغه رهبر معظم انقلاب دارد كه نتوانسته‌اند در مسير مطالبات رهبري و مردم قدم بر ‌دارند. همين كوتاهي‌ها و سهل‌انگاري‌ها در باب ورزش همگاني سبب شده سلامت جامعه كه ارتباط مستقيمي با ورزش و تحرك افراد جامعه دارد در معرض خطر قرار بگيرد. دغدغه سلامت مردم سبب شده رهبر انقلاب بارها در ديدارهايي كه با جامعه ورزش داشته‌اند، بر اهميت توسعه ورزش همگاني به عنوان يكي از بخش‌هاي مهمي كه مي‌تواند سلامت جامعه را تضمين كند، تأكيد كرده‌اند، با اين حال كارنامه وزارت ورزش و ساير نهادهاي متولي در زمينه ورزش همگاني در سال‌هايي كه مي‌گذرد نمره مردودي گرفته است و بي‌توجهي متوليان ورزش به امر مهمي مانند ورزش همگاني سبب شده اين مطالبه حاكميتي روي زمين بماند، البته مسئولان ورزش در طول سال به بهانه‌هاي مختلف در مصاحبه‌هايشان از اهميت ورزش همگاني سخن به ميان آورده و از برنامه‌هاي متعددشان براي توسعه آن گفته‌اند اما در ميدان عمل آن چيزي كه بيشتر از بقيه مشهود است، كم‌كاري وزارت ورزش در توجه به اين امر است، همين سبب شده كشورمان نسبت به ميانگين جهاني عموميت يافتن ورزش در بين مردم رتبه پاييني داشته باشد. اين در حالي است كه يكي از ضروريات يك جامعه براي بالا بردن ميانگين سلامتي و تندرستي مردم آن، ميزان گسترش ورزش در بين عموم است و در اين ميان در كشورهاي مختلف با توجه به اهميت زيادي كه اين موضوع دارد برنامه‌هاي گسترده‌اي براي توسعه ورزش همگاني در نظر گرفته مي‌شود تا يكي از شاخصه‌هاي مهمي كه مي‌تواند در سالم‌تر شدن يك جامعه تأثيرگذار باشد، به عنوان يكي از اولويت‌هاي مهم در هر سيستم در نظر گرفته شود. 
با وجود ضروري بودن اضافه شدن ورزش به سبد خانوار يك جامعه، اين موضوع در كشورمان همان طور كه اشاره شد، رشد چنداني نداشته است. علاوه بر عدم فرهنگ‌سازي در اين زمينه و هشدار درباره عوارضي كه بي‌توجهي به مقوله مهمي مانند ورزش مي‌تواند داشته باشد، در اين بين نقش مديران و تصميم‌گيرندگان ورزش كشورمان در جايگاه فعلي ورزش همگاني در سطح كشور غيرقابل انكار است. آنها متأسفانه نتوانسته‌اند با برنامه‌ريزي و فعاليت‌هايي كه انجام مي‌دهند به توسعه ورزش همگاني در كشورمان شتاب بيشتري بدهند تا ضرورت توجه به ورزش در بخش كوچكي از جامعه نهادينه‌سازي شود. به همين خاطر هم در ايران شاهد آن هستيم كه تا رسيدن به جايگاه مطلوب فاصله زيادي وجود دارد. يكي از دلايل قابل اشاره در كم‌كاري در باب ورزش همگاني را مي‌توان در توجه بيش از حد و افراطي وزارت ورزش و فدراسيون‌هاي ورزشي به ورزش قهرماني دانست، اين مسئله باعث شده ورزش همگاني در حاشيه قرار بگيرد و اولويت اصلي متوليان، ورزش قهرماني و مورد توجه قراردادن مدال‌آوري در ميادين بين‌المللي باشد، به همين خاطر هم اكثريت بودجه سالانه ورزش در بخش ورزش قهرماني هزينه مي‌شود و بخش اندكي از بودجه به توسعه ورزش همگاني اختصاص مي‌يابد. اين در شرايطي است كه جامعه آماري ورزش قهرماني به مراتب در سطح خيلي پايين‌تري از جامعيت ورزش همگاني كه بين عموم مردم رواج دارد قرار گيرد. 
شايد در اولين قدم بايد تصميم‌گيرندگان ورزش نگاهشان را در اين زمينه تغيير دهند و با پي بردن به اهميت بالاي گسترش ورزش همگاني كه افزايش ميزان سلامت مردم يكي از مهم‌ترين نتايج آن است، با شدت بيشتري به دنبال توسعه ورزش در بين خانواده‌ها باشند تا جامعه ايران در سال‌هاي آينده در زمينه ورزش همگاني به يك ميانگين مطلوب در سطح جهاني برسد، امري كه نتيجه آن يك جامعه سالم‌تر و با نشاط‌تر است
ارسال نظرات