قرآن کریم در سوره نور و احزاب صراحتاً به بحث حجاب پرداخته و بر لزوم حفظ پاکدامنی و رعایت حجاب از سوی زنان تأکید کرده است، در زبان عرب حجاب به پوششى گفته مى‌شود که مانع از دیدن شیئى شود، شهید مطهرى درباره واژه حجاب چنین می‌گوید: کلمه حجاب هم به معنى پوشیدن است و هم به معنى پرده و البته بیشترین استعمالش به معنى پرده است و این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‌دهد که وسیله‌ای برای پوشش است.
در همین راستا انتخاب روزی از سال به نام روز «عفاف و حجاب» نشان از اهمیت این بحث برای مسئولان نظام دارد که شایسته است در این روز اقدامات انجام شده درباره حجاب مورد بازنگری قرار گیرد.
حجت‌الاسلام علی معینی، مشاور فرهنگی دانشکده علوم قرآنی شهرستان خمین درباره لزوم توجه به مسأله حجاب گفت: حجاب یکی از ارزش‌های الهی است که نه تنها اسلام بلکه سایر ادیان الهی نیز آن را برای انسان به ارمغان آورده‌اند، بنابراین حجاب مختص اسلام نیست و قبل از آن نیز وجود داشته است.
وی هدف و فلسفه حجاب را مصون ماندن زنان مسلمان و مؤمنین و همچنین به حرام نیافتادن خود و دیگران دانست و افزود: حجاب مجموعه‌ای از ارزش‌های دینی و ملی است و البته مهم‌ترین مشکل در بحث حجاب در جامعه ما این است که تعریف روشن و واضحی از حجاب نداریم، اما در بیان کوتاه می‌توان گفت حجاب دارای دو بُعد ایجابی و سلبی است که بُعد ایجابی آن وجوب پوشش بدن و بُعد سلبی آن حرام بودن خودنمایی به نامحرم را دربرمی‌گیرد.
این مقام مسئول با اشاره به این اینکه عفاف، بنیادی‌ترین عامل ایجاد امنیت اجتماعی است گفت: بی‌پروایی در نگاه و بی‌توجهی در نوع پوشش امنیت اجتماعی را به خطر می‌اندازد و بر این اساس عفت‌مداری از اصولی‌ترین پایه‌های حراست امنیت جامعه به شمار می‌رود.
مشاور فرهنگی دانشکده علوم قرآنی یکی از فواید ارزشمند پوشش را حفظ اصالت خانواده عنوان کرد و گفت: عفاف بر همه بخش‌های جامعه اثرگذار است همچنین تنها زنان موظف به رعایت آن نیستند بلکه مردان نیز ملزم به رعایت حجاب می‌باشند و از آنجایی که وجود فضای سالم برای رشد مادی و معنوی، حق جامعه است حفظ بنیادهای عفاف، ارزش‌های اخلاقی را مصون می‌سازد.
حجت‌الاسلام معینی تصریح کرد: با قدری تأمل می‌توان دریافت که دو واژه حجاب و عفاف به عنوان دو ارزش در جامعه بـشرى و بـه ویژه جوامع اسلامى مطرح اسـت و همواره این دو واژه در کنار هم بـه کار بـرده مى‌شوند.
وی ادامه داد: حفظ چشم ، گوش، قلب و تمامى اعضاء و جوارح از هر گونه خطا و گناه عفاف نامیده می‌شود که حاصل این عفت و حجـاب درونى در پوشش ظاهرى خود نمایی می‌کند، بـه تـعبـیرى لطیف‌تـرحـجـاب میوه عفاف اسـت و عفاف ریشـه حـجـاب.
این مقام مسئول در پایان تأکید کرد: بـرخى افراد ممکن است حجـاب ظاهرى داشتـه بـاشند ولى عفاف و طهارت باطنى را در خویش ایجاد نکرده بـاشند، این گروه، از حجاب تنها پوسته و ظاهرى بى‌معنا دارند و از سوى دیگر کسانى هستند که ادعاى عفاف کرده و با تعابیرى همچون من قلب پاکى دارم و خدا با قلب‌ها کار دارد و اینکه انسان باید چشمش پاک باشد و ... خود را سرگرم کرده‌اند، چنین افرادی این نکته مهم را فراموش کرده‌اند که درون پاک، بیرونى پاک مى‌پروراند و هرگز قلب پاک موجب بارور شدن میوه ناپاکى به نام بى‌حجابى و بدحجابى نخواهد شد.
