خبرگزاری بسیج مازندران، به گزارش خبرنگار روابط عمومی سپاه بهشهر، اولین نشست صمیمی خوشنویسان و شاعران شرق مازندران با محوریت نگار اردیبهشت به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی با حضور سید حسن ثابت محمودی که اغلب با نام سهیل محمودی (شاعر، نویسنده و مجری ) شناخته می شود، استاد اسرافیل شیرچی ( مدرس انجمن خوشنویسان ایران ) و غلامرضا رضایی در مجتمع فرهنگی هنری بصیرت بهشهر برگزار شد.
گفتنی است این مراسم با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری بهشهر، نظام مهندسی بهشهر و انجمن شعر و ادب برگزار شد.
در حاشیه این مراسم از نمایشگاه آثار خوشنویسی آقایان محمدرضا عموزاد، حمیدرضا مهدیرجی خلیلی و حسین شفیع پورآکردی در سالن فرهنگی هنری بصیرت بهشهر دیدن و با دستان استاد سهیل محمودی افتتاح گردید.
استاد سهیل محمودی در گفتگو با خبرنگار روابط عمومی سپاه بهشهربیان داشت: در این شهرستان نیازمند تعامل بیشتری هستیم، و اگر امروز بنده به این شهرستان آمدم بخاطر دوستی که با آقایان عموزاد، خلیلی و شفیعی در عرصه فرهنگ و هنر داشتم صورت گرفت، پس بهتر است در عرصه هنر از انسان های گوناگون استفاده کنیم .
وی در خصوص عوامل تاثیرگذار در فراهم کردن بستر فرهنگی اظهار داشت: به هنرمندان محلی اعتماد کنیم بلکه آنها به نوبه خود ارزشمند هستند و هنرمند هر منطقه قابل اعتماد و اطمینان است .
استاد محمودی از اثر جدید خود در دست تالیف به 50 جلد بنام خط تا شعر فارسی اشاره کرد .
وی گفت: بطور طبیعی شاعر، شعرش را خواهد گفت چه بصورت پاپ یا کتاب باشد یا بصورت اصول شفاهی، در هر صورت می تواند این حس را به مخاطب خود منتقل کند. رسانه های دیجیتال، شبکه های اجتماعی و ... هم شامل این موضوع می شود که همچنان می تواند اثر هنری خودش را منعکس کند و چه بسا بهتر است این فضای هنری را باز کنیم تا مباحث بهتر منتقل شود.
سهیل محمودی اظهار داشت: من شاعر انقلابی نیستم و اصلا موافق تقسیم بندی که بیان شود اینکه شما شاعر انقلابی هستید یا خیر نیستم بلکه همه آنهایی که در این مملکت به زبان فارسی خدمت می کنند ارزشمند هستند و چون سالهایی در این مملکت جنگ بوده که نخواستم چشم هایم را ببندم و با بچه هایی که امروز بعنوان رزمنده، جانباز، شهید یاد می کنیم خواستم سهمی کنار آنها داشته باشم که با قلم، کاغذ چیزهایی بگویم که حقانیت آن دفاع از سرزمین ما فراموش نشود.
وی در پایان افزود: فقط کوه، جنگل، دریا و تالاب، ساختمان های سنتی و بناهای جدید نیست که به این شهر معنا می بخشد بلکه وجود افراد و استاتید هنرمندی همچون عموزادها و ... هم میتواند مفید و معنابخش باشند و به این شهر معنا دهندهستند.. زیرا انسان هایی که اهل هنر و ادب هستند قابل ارج و قرب والایی هستند.
استاد اسرافیل شیرچی در گفتگو با خبرنگار روابط عمومی سپاه بهشهر گفت: استان مازندران به خاطر احوالات مذهبی و معنوی که می طلبه نیاز است برنامه های فرهنگی و هنری را در شهرهای مختلف استان رواج بدهیم و از این طریق هنرمندان را معرفی کنیم.
وی اظهار داشت: از نسل نوجوی و نوخیز ما که امروزه همان نسل سایت ها و وب سایت ها هستند با احوالات معنوی و روحانی خط، موسیقی، شعر، قران، ادبیات آشنا کنیم و به نظر بنده این کاردرمازندران کم شده است یعنی در دیگر شهرها و استان ها با همت و اراده مدیران خوب شهر، این احوالات سالها پیش انجام شد اما در مازندران تازه در حال شکل گیری است و وجود و حمایت و حضور شما و نسل های جدید در این عرصه خوب است و میزبان آدم هایی باشیم که اما و اگر نداشته و فاخر باشند که بتوانند ارزشهای معنوی را درک کنند که بتوانند برای بچه ها و آدم هایی که تو این شهر احوالات معنوی دارند مدل باشند.
استاد شیرچی بیان داشت: از دوران کودکی در یکی از روستاهای مازندران خط و نقاشی را شروع کردم و سالها هم در این حرفه کار میکنم.
وی اظهار داشت: از سال 55 به بعد با استادانی چون فلاحی و امیرخانی کار را شروع کردیم همیشه احساسم این بود در کشورمان افراد اندیشمندی داریم که وقتی درخلوت معنوی و روحانی خط خوشنویسی می نشینم، بالطبع آدم هایی که خوب و مدل بودند به خیالم می آیند و احوالاتم خوب،روحانی و معنوی میشود.
اسرافیل شیرچی بیان داشت: من زاده نستعلیق هستم ولی شکسته هم می نویسم و چون تحصیلاتم به نقاشی خط واصولا نقاشی در دانشگاه تهران بوده حتی به خط های کوفی و ثلث هم احوالات خوب دارم چون وسیع تر می اندیشم و بخاطر اینکه به جاهای دیگر میروم مجبورم با خطوط مختلف عرضه بکنم فقط مختص خط نستعلیق و شکسته نباشد، بلکه یک دست بنده به حوض صفویه و دست دیگرم به آسمان مدرنیته است.
وی در پایان عنوان کرد: استان مازندران آسمان و زمینش زیباست و حتی زیر زمینش می تواند گنج های زیادی باشد که همه ما می دانیم و سرزمین بسیار ثروتمندی است اما در بخش فرهنگی و هنری رخوت و رنگ پریدگی در درونش وجود دارد آرزو میکنم جوانان این استان ما به فرهنگ، هنر، معانی و کمال گرایی روی بیاورند تا از صورت زندگی دور نمانند و از بودن لذت ببرنند، و به قول گفته خیام؛ فردوس، دمی زوقت آسوده ماست. پس برای خودشان فردوسی ایجاد کنند که به داده های خدا بیشتر لذت ببرند.
